Słownik XVII wieku

Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (XVII), SWil, SW notują
SStp, SJP nie notują

Formy: bezok. rumować się; ~ cz. ter. lp 1. os. rumuję się; 2. os. rumujesz się; 3. os. rumuje się; ~ tr. rozk. lm 2. os. rumujcie się

Znaczenia:

»odchodzić, wynosić się skądś, ustępować pola np. przeciwnikowi; przenosić się, wyprowadzać się«:

Rekcja: z czego

Rumuię się/ v. Ruszam się. 2. Prowádzę się 1. Kn 955 [959]. [...] Bo zdobne członki w źimną wodę snádniey płyną: Zá niemi grzbiet/ ramiona/ bok/ pierś/ w źrzodło giną. W żeły náwet skazone woda się rumuie: Ani iuż więcey czego i[ą]ć by się znáyduie. OvŻebrMet 118. Wstánie Alemonowic: milczkiem się ráchuie Ze snem świeżym/ y z samym sobą się bieduie. Bog się rumowáć każe: práwo w inszą radzi: Gárdłem pachnie/ kto się precz z oyczyzny prowádzi. OvŻebrMet 376. Coż to iest hárdy Szwedźie że się z tąd rumuiesz/ Czy się ná swych dostátkách czy w mocy nie czuiesz Milczy bluźniercá. milczy ięzyk Heretycki/ Nie życzy sobie więcey tákowey potyckiey. PieśńObl 2. Samemu záś źyzb [!] swych vstępować/ y rumowáć sie ze wszytkim/ nie w czás srogi. NaukaBud B3. [...] dopiero gdy nasze piechoty nadeszły y poczeły Wzaiem Ognia dawac Iełasię Moskwa zobozu swego rumowac [...]. PoczOdlPam 37. Wender/ wender Arryani/ Wnukowie Belzebubá/ Ktorym Boski honor tąni [!]/ A z bluźnierstw iego chlubá; Rumuycie się Socyniste Ciemne z przedpiekla Sowy/ Złe puchacze y nieczyste/ Narodzie wártogłowy. KochProżnLir 120. [...] Strapiona Cera Polska iakoby się zdała Wszytka zgruntu rumowac, srodze narzekała naniedolą nie zbędną [...]. DrobOpow 69. Y z tego gniazdá rumuycie się sowy Przez czás ták dawny zámieszkáne w Gránie Przeklęty płodzie, zły Máchometowy Polskie nád sobą znay politowánie Y w ciemne kąty vchodź y párowy Wlekąc zá sobą płácz y nárzekánie A knieię; ktorąś vtrácił dla zbrodni Odday iuż w ręce tym, co iey są godni. ChrośTrąba Dv. A ten Rumek Jędrzej powinien sie mu zaraz z tej chałupy rumować, to jest wyprowadzić, coby między sobą więcej kłopotu nie mieli. ActScabVet 137. [...] rumować się, deloger [...]. KulUszDyk 170. *Rumuię co [...]. *rumuię się. 1) Platz machen, von der Stelle aehen, weichen. 2) auziehen, ausräumen aus einem Hause. 3) ledig werden. 1) ceder, faire place à qu. 2) démanager, remuër ménage. 3) se désemplir. T III .